مقاله در مورد کشیدگی ها اسپرین

کشیدگی ها (اسپرین)
اسپرین یعنی کشیدگی یا پارگی لیگامنت. این پارگی ممکن است به صورت کامل، سطحی و یا جزئی باشد. صحبت درباره پارگی کامل یا شدید لیگامنت که بسیار جدی است و معمولاً هم نیاز به عمل جراحی می باشد از بحث ما خارج است. خوشبختانه اکثر کشیدگی های ورزشی ناشی از پاره شدن سطحی لیگامنت می باشد، که بهبودی کامل آن در طول چند هفته میسر است. در کشیدگی جزئی فقط چند تا از رشته های لیگامنت پاره و یا کشیده می شوند، بدین لحاظ صدمه و آسیب دیدگی هم بسیار جزئی است.

در پاره ای مواقع یک لیگامنت از استخوان جدا شده و با خود تکه استخوانی را همراه می آورد. که در این حالت (کندگی استخوان یا جدا شدن رباط و یا تاندون) نامیده می شود. (یعنی پارگی قسمتی از بافت که از نسج خود جدا شده باشد). مشکل است که این نوع کشیدگی یا شکستگی را بدون عکس برداری با اشعه (X) ایکس تشخیص داد. اکثر پزشکان ورزشی برای هر نوع کشیدگی، عکسبرداری به وسیله اشعه ایکس را اصرار می ورزند. در حالی که من استفاده از اشعه ایکس را هنگامی تجویز می کنم که تغییر شکل، تورم و درد شدید در محل آسیب دیده مشاهده شود. چنانچه تورم و درد در طول 24 ساعت از بین نرود، در این صورت به عکس برداری به وسیله اشعه ایکس نیاز می باشد. بهتر است در مورد لیگامنت ها یا رباط ها بیشتر بدانیم

لیگامنت ها به وسیله رگهای خونی تغذیه می شوند، و هر نوع پارگی لیگامنت سبب پاره شدن یکی از رگهای موئین می شود، و در نتیجه خونریزی داخل مفصل ایجاد می شود. این همان چیزی است که تورم سریع یک مفصل آسیب دیده را موجب می شود. میزان و اندازه یک تورم همواره خاک از کشیدگی یا پارگی شدید نیست، بلکه این تورم نشان دهنده آسیبی است که به رگهای خونی وارد شده و لیگامنت ها صدمه ندیده اند. معمولاً پزشکان معالج کشیدگی ها را با روش (I.C.E) انجام می دهند. (I) مخفف یخ، (C) مخفف کمپرس با حوله تر و (E) مخفف تبخیر و تصعید به عضو آسیب دیده است.

استفاده از یخ در ماساژ دادن موضع درد، کمکی به منقبض شدن رگهای خونی داخل مفصل و کاهش خونریزی است. عمل کمپرس و تصعید بیشتر برای نقصان خونریزی داخل مفصل صورت می گیرد.

هنگامی که خونریزی متوقف شدف معمولاً بعد از 48 ـ 24 ساعت به ورزشکار اجازه داده می شود تا حرکات محدودی را روی مفصل انجام دهد. در صورتی که حرکت، درد و ناراحتی مفصل را سبب شود، شخص مصدوم فقط می تواند به فعالیت هایی مبادرت ورزد که موجب بروز درد نشود. در اینجا درد به عنوان یک راهنما به حساب می آید.

به هیچ وجه برای معالجه کشیدگی از حرارت درمانی استفاده نکنید، زیرا حرارت سبب افزایش جریان خون در یک نقطه و موجب افزایش میزان تورم می شود. استفاده از حرارت زمان درمان را طولانی تر می کند. بسیاری از متخصصات و مربیان ورزشی استفاده از گرداب را برای معالجه و مداوای کشیدگی توصیه می کنند. در حالیکه حرارت درمانی سبب افزایش جریان خون می شود و نباید از این روش به عنوان درمان استفاده کرد و گاهی اوقات، پزشکان به شخص آسیب دیده استفاده از گرداب یا حرارت را، آنهم بعد از گذشت مدت زمانی حدود 72ـ 48 ساعت بعد از آسیب دیدگی توصیه می کنند. به هر حال این نوع معالجه برای درمان آسیب های ورزشی متداول نیست.

علت بروز اکثر کشیدگی یا پیچیدگی های مکرر به مفاصل بی ثباتی هستند که نیاز به معالجه پیچیده تری دارند. بهتر است درباره مفصل بی ثبات بیشتر صحبت کنیم. مفصل بی ثبات، مفصلی است که نمی تواند در یک جهت حرکت طبیعی و معمولی داشته باشند، و یا هر جا که لازم باشد نتوان آن را مهار نمود. مثلاً زانوئی که به پهلو خم می شود مفصل بی ثبات است، چنانچه این مفصل در حالت طبیعی قفل شود قادر به تحمل وزن بدن نخواهد بود. پاره ای از این مفاصل نیاز به جراحی دارند و تعدادی هم ممکن است تا زمانی که لیگامنت ها التیام پیدا کنند نیاز به گچ گرفتن مفصل داشته باشند. این تصمیمات می بایست توسط پزشک متخصص اتخاذ شود.

فهرست مطالب
کشیدگی ها (اسپرین) 1
کشیدگی با اسپرین درجه دوم 3
کشیدگی شدید یا اسپرین درجه سوم 3
اسپرین 5
اسپرین مچ پا (پیچیدگی) 9
اسپرین لیگامنت های جانبی 9
اسپرین مفصل لگن 10
استرین و اسپرین گردن 11
کبودی، اسپرین و استرین 11
کشیدگی رباط ها 13
درمانهای اولیه 14