مقاله درباره خلبان

خلبان
خلبان (یا هوانورد) کسی است که به خاطر شغلش یا برای تفریح به هدایت هواپیما یا دیگر وسائل پروازی می پردازد.

خَلَبان یا خله بان در واژه به معنای سکاندار است. خلبان را پیشتر در فارسی «آویاتور» یا «پیلوت» می گفتند.

داشتن شغل خلبانی نیازمند آموزش های منظم و داشتن گواهینامه خلبانی است. بسیاری به خلبانی به صورت آماتور و غیر حرفه ای می پردازند. خلبانی برخی از وسائل پروازی مانند هواپیمای فوق سبک نیاز به گواهینامه خلبانی ندارد.

معرفی
متصدیان این شغل تحت نظارت کلی عهده دار کارهای آموزش یا هدایت هواپیماهای با موتور و بی موتور، هلیکوپتر سمپاش و هواپیماهای مجهز به دستگاههای بازرسی راههای هوایی و تجهیزات مربوط می باشند.

نمونه وظایف
آموزش نظری و عملی هنرجویان خلبانی هواپیماهای با موتور و بی موتور هلیکوپتر بر طبق ضوابط و مقررات تعیین شده.

انجام آزمایشهای نظری و عملی از هنرجویان فوق.

هدایت هواپیماها یا هلیکوپترهایی که حسب مورد در اختیار خلبانان قرار داده می شوند با توجه گواهینامه های مورد لزوم.

انجام عملیات ضروری بمنظور چک دستگاهها و آزمایش علائم ناوبریها و کنترل عملیات و بازرسی پرواز.

آزمایش هواپیماها با هلیکوپترها قبل از پرواز به منظور حصول اطمینان از جهات مختلف.

تکمیل فرمهای مربوط به قبل و بعد از پرواز، هماهنگی با واحدهای ذیربط.

حصول اطمینان از میزان فاصله مناسب از فرودگاه و ارتفاع لازم از طرح زمین بویژه در مورد هواپیماهای بی موتور.

پیش بینی و اقدام در جهت آمادگی گروه امداد.

حصول اطمینان در میزان فاصله مناسب از فرودگاه و ارتفاع لازم از سطح زمین بویژه در مورد هواپیماهای بی موتور.

بازار کار

متقاضیان تصدی این شغل پس از فراغت از تحصیل می توانند در:

سازمان هواپیمایی کشوری

شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران

نیروی هوایی ارتش

نیروی هوایی سپاه پاسداران اشتغال یابند.

شرایط احراز
دارا بودن گواهینامه پایان تحصیلات متوسطه و برخورداری از سلامتی جسمی و اخذ گواهینامه خلبانی مخصوص و احراز ساعت پرواز.

خلبانی یکی از شغل های پرجاذبه ای است که همواره قسمتی از رویاهای یک نوجوان را تشکیل می دهد. البته جایگاه و پایگاه اجتماعی خلبانان در جامعه نیز در این ابراز تمایل بی تاثیر نیست. این جاذبه باعث شده است تا با وجود کامل شدن ظرفیت خلبانی در کشور عده زیادی همچنان به دنبال این شغل باشند. مرکز آموزش فنون و خدمات هوایی از مراکز زیرمجموعه شرکت مادر تخصصی فرودگاه های کشور، مرکزی است که در جهت تحقق این رویا گام برمی دارد این مرکز با بیش از ۶۰ سال سابقه آموزش خلبانان ایران را در چند سطح برعهده دارد.

پس از فعالیت رسمی غیرنظامی در بخش هواپیمایی کشور در سال ۱۳۱۶ با تاسیس پست هوایی و شروع پروازهای منظم بین چند شهر کشور، در سال ۱۳۱۸ مرکز آموزش فنون هواپیمایی ایران به منظور تربیت خلبان شکل گرفت.

این اقدام تنها یک سال پس از تصویب مقررات هواپیمایی غیرنظامی کشور در۱۵ مرداد ۱۳۱۷ و سال ها پیش از تاسیس اداره امور هواپیمایی غیرنظامی (سازمان هواپیمایی کشوری) در سال ۱۳۲۵ و شرکت هواپیمایی ایران صورت گرفت.

پس از تاسیس این مرکز و در همان سال اولین آگهی رسمی پذیرش دانشجوی خلبانی منتشر و با استقبال ۶۳۰ نفر از جوانان کشور رو به رو شد و با خرید ۲۵ فروند هواپیمای آموزشی کار خود را آغاز کرد.

در حال حاضر مرکز آموزش فنون و خدمات هوایی برای آموزش دانشجویان خود ۸۰ فروند هواپیما دراختیار دارد که در ۹ مرکز در سراسر کشور فعالیت دارند.

تعریف شغل خلبانی :
به مدیریت و کنترل یک هواپیما و یا بالگرد و به هر حال یک وسیله ی پروازی در یک سورتی پرواز که از لحظه ی ورود به فرودگاه یا مکانی که پرواز انجام می شود و خلبانی و هدایت شیئ پرنده که امکان دارد هواپیمای مسافربری در فرودگاه مسافربری و یا خلبانی و هدایت یک جنگنده در یک پایگاه نظامی و شکاری باشد و انجام ماموریت کامل خود یعنی تاکسی کردن و برخواست از زمین و گذشت از مسیر پروازی تعیین شده و فرود یا لندینق و رساندن مسافران به مقصد و یا انجام کامل ماموریت نظامی در فرودگاه شکاری را شمال می شود.

یک جمله ی معروف می گوید :
((شما با اختیار خود از زمین بلند می شوید و به اجبار بایدبنشینید)) خلبان از لحظه ی برخاست که امری اختیاری و نشستن که امری اجباری است ماموریت هدایت هواپیما را به عهده می گیرد اما کار وی به همین محدود نمی شود.